№5 мамыр, 2023
Қызық біздің аулада,
Ал Аr> Сабан тойын тойлаймыз.
Кеме жасап,
Теңізде
Балық аулап ойнаймыз,
Кенші болып кен іздеп,
Тауды барлап ойнraragraph —>
Архитектор, құрылысшы,
Малшы болып ойнаймыз.
Теміржолшы, жұмысшы,
Әнші болып ойнаймыз.
Қиялменен
Кмғіз демесек,
Ағалардан аумаймыз.
Құлпырды
Ылғи бала ойақ бастық боп қалып,
Бізді жүрді басқарып.
Саз балшықтар тасыдық,
Небір үйлер тұрғыздық.
Клуб салдық жақсы ргaragraph —>
Өзк Сылақшы боп Сәнімкүл
Үйдің сыртын әктеді.
Шекер тыр-тыр тырылдап, «Ата-аналар» сыйы ұнап. –Бейbr>
И,-деді –Қайта айтыңдай бәйің де, Сабағында-ақ әуелгі Барлық бала біледі, Ұрысса да ашудан, Дәрігер Қандай дәмді дәрілер, –Тұр,-деп теbrқсатпай. Қыпшақбай –Балалар, Шаштараз
Бастағанда біз ойын, –Міне
Қ Бар баладан бұрын кеп, Чемоданын ашты да, Сипап тұрып басымды. Тr> Бақыладық отырып, Төлендінің кеңесі Бұл не? – деді Төленді, Радио мен монтер
Балалар жүр той жасап, Құстар ұшып төбемде, «Бұзылып» ем мен бірде, Үнім шығып бір өзге, Ойнанr> Қысып қойып көзімді, Сұлтан ҚАЛИҰЛЫ
Тракторды айдады.
Машиналар зуылдап,
Құлпырды ам
Кәрім болды «мұғалім».
Балаларды жиып ап,
Тарқатты бір құмарын.
–Ал, ендеше «тұй» деңдей,
Бәрі хормен:
–Тұй,-деді.
Қиын ба осі айта:
–И,-деді.
Кәрім әзер жыламай,
–Каникул,-деп, — ал енді, —
Шығып кетті шыдамай.
Кәмпитке не жетеді?!
Көрсең болды үнемі
Жегің келіп кетеді.
Жөн бе әжемді кінәлау?
Жас кеӨт
Дәнегүл қыз дәрігер,
Бізге ойнауға келеді.
Десек болды:
–Дәрі бер,
Бір-бір кәмпит бraragraph —>
Қиналмай-ақ жеп жүрміз.
Бұл Дәнегүл дәрігер
Күнде келсе деп жүрміз.
–Мен емес, —
Дедім: – бұл – Омар.
Мұнымды
Қостады балалар.
Келді де жаны С!— /wp:paragraph —>
Ме… Мен алдадым,
Бұл – Омар,
Омарды салғаным.
Төлен үйге кеткен-ді,
Бал-бұл жанып жүзі оның,
Мәз-мәйрам боп жетті енді.
Шаштарыңды аламын,
Шаштаразбын мен, — деді.
Тізе бүктім қасына.
«Шаштаразым» күлімдеп,
Қарай берді басыма.
Бүркуіш пен әтірін
Аке!— /wp:paragraph —>
–Ну, дауа бар қысқаға,
Алу қиын шашыңды,
Керек, — деді, — ұстара.
«Ала берер» деп едім,
Ойнап жүрсем алғаш мен,
Ойнамапты Төленім.
Тым-тырақай
Соңымнан
Бүкіл баwpwp:paragraph —>
Басынан біз төбенің.
Ойнай білмей опынып,
Жалғыз қалды Төленім.
Бар өнерін салса да,
Зая кетті ебегі.
Шақырса да қаншама,
Қp>->
Жүгіріп келіп қасыма.
–Тақпақ жаз- дай да азап болар ма,
Қиналасың күнімен,
Алмайсың ба одан да,
Көшіріп «Ана тілінен».
Бірі – «шопан», бірі – «ұстаз».
Біздер өстіп ойнасақ,
Қынжылыс та, ұрыс та аз.
Тақпақ айтып әнтөан барша адам.
«Монтер» болды Нұралы.
Жөндеймін деп келді де,
Құлағымды бұрадыphph —>
Көзіме жас іркілді.
–Жөнделді,-деп, – лезде, –
Барлық бала бір күлді.
Әнге бастым қайтадан